سفر نامه تور کوش آداسی

کوش آداسی یکی از شهرهای بسیار زیبا واقع در غرب ترکیه است که با جاذبه های گوناگونی که دارد هرسال توریست های بسیاری از سراسر جهان جذب می کند. در چند سال گذشته مسافران ایرانی علاقۀ بیشتری به این مقصد گردشگری نشان داده اند. بهترین مسیر برای سفر به کوش آداسی برای مسافران ایرانی پرواز به فرودگاه ازمیر، و ترنسفر زمینی از این فرودگاه به هتل محل اقامت می باشد.

  آغاز سفر

پس از انجام تشریفات معمول در فرودگاه تهران، سرانجام سوار هواپیمای A321 شرکت اطلس گلوبال شدیم و به سمت فرودگاه ازمیر حرکت کردیم. این هواپیما از ایمنی بسیار خوبی در مقایسه با پروازهای مشابهی که در این مسیر انجام می شود برخوردار بوده و مزایایی دارد که باعث توجه و استقبال مسافران برای انتخاب آن شده است. از جمله می توان به کترینگ گرم، و سرو نوشیدنی هایی مانند آب میوه، آب، چای، قهوه در طول پرواز اشاره نمود. به علاوه این هواپیمایی صندلی های بیزینس کلاس هم ارائه می کند که البته از نظر کیفیت و خدمات تفاوت هایی با صندلی ها اکونومی دارد. با تجربه ای که داشتم می توانم تأیید کنم که رسیدگی مهمانداران اطلس گلوبال به هر دو کلاس پروازی (اکونومی و بیزینس) خوب و قابل قبول بود.

پس از فرود هواپیما با بدرقۀ گرم مهمانداران اطلس گلوبال به سمت درب خروج راهنمایی شدیم. طراحی محل پیاده شدن به گونه ای بود که نیازی به پایین آمدن از پله ها نبود و از این نظر برای مسافران مسن بسیار مناسب به نظر می رسید. بارها را که تحویل گرفتیم به سمت اتوبوس های ویژه ای که ما را به هتل می بردند رفتیم و پس از مشخص شدن شمارۀ اتوبوس، سوار شدیم. آقای OZAN از شرکت ELAN تورلیدر ما در طول این سفر بود. ایشان با تسلط خوبی که به زبان فارسی داشتند راهنمایی های بسیار مفیدی به مسافران دادند و مانند دیگر لیدرهای شرکت ELAN در طول سفر یک هفته ای فضای گرم و صمیمانه ای به وجود آوردند.

نخستین کاری که باید انجام می دادیم تغییر ساعت، به ساعت محلی بود که در تاریخ 2 اکتبر نیم ساعت اختلاف وجود داشت. مثلاً از ساعت 9:00 صبح به وقت ایران، باید ساعت به 8:30 وقت محلی تغییر می کرد. آقای اوزان سپس نکاتی در مورد Exchange به مسافران یادآور شد؛ مثلاً این که بهترین روش رفتن به بانک ها و صرافی های داخل شهر و تبدیل دلار به لیر ترکیه است و این کار در هتل از نظر اقتصادی به صرفه نیست. در طول ترنسفر آقای اوزان دو بار متذکر شد که به هیچ وجه از آب لوله کشی هتل برای آشامیدن استفاده نکنیم و حتماً از آب معدنی استفاده کنیم.

از ترمینال فرودگاه ازمیر تا هتل Sealight در کوش آداسی حدود یک ساعت و سی و پنج دقیقه طول کشید. در طول این مدت ما از راهنمایی های لیدرها بهره مند می شدیم. برای مثال زمان سرو وعده های غذایی در هتل های ترکیه گفته شد؛ ساعت سرو صبحانه از ساعت 7:00 صبح تا 9:00 و در برخی هتل ها تا 9:30 هم ادامه داشت. هتل هایی که صبحانۀ دیرهنگام(late breakfast) سرو می کنند این کار از ساعت 11:00 به مدت نیم ساعت انجام می شود. زمان سرو نهار از 12:00 تا 14:00 و زمان شام از ساعت 19:00 تا 21:00 می باشد. معمولاً سر ساعت سرویس کارد و چنگال روی میز جمع شده و اگر کسی از شام خوردن بازماند، می تواند تا ساعت یازده و سی دقیقه صبر کند تا شاید به سوپ نیمه شب (midnight soup) برسد! پیشنهاد ما این است که مسافران گرامی سر ساعت برای صرف وعده های غذایی در رستوران بوفۀ هتل آماده باشند.

به هتل Sealight که رسیدیم در لابی مستقر شدیم تا شمارۀ اتاق ها مشخص شود. در این فاصله با هماهنگی شرکت ELAN (کارگزار ما در کوش آداسی) با بستن یک دستبند مخصوص آبی رنگ بر روی دست مهمانان، ایشان از کسانی که مهمان هتل نبودند و یا از این هتل خدمات HB (یعنی فقط صبحانه و شام) دریافت می نمودند متمایز شدند. بستن این دستبند مؤید این نکته بود که ما مهمان این هتل هستیم و خدماتی که به ما داده می شود UALL (Ultra All Inclusive) است. کسانی که از خدمات HB (Half Board) بهره مند بودند باید برای خدماتی مانند استفاده از مینی بار اتاق، چای و قهوه و بار هتل شارژ اضافی (Extra) پرداخت می کردند. ولی ما از همۀ این خدمات به طور رایگان می توانستیم استفاده کنیم.

نکته ای که باید در اینجا یادآور شد این است که در هتل هایی از این دست، چند BAR و رستوران وجود دارد و مسافران باید بدانند که حتی با داشتن خدمات UAll نمی توان از همۀ آنها به طور رایگان استفاده نمود. در اغلب این گونه هتل ها، یک بار اصلی وجود دارد که خدمات نوشیدنی رایگان ارائه می دهد و ممکن است در BAR های دیگر، برای خدمات مشابه، شارژ اضافه دریافت نمایند. رایگان بودن نوشیدنی ها بستگی به نوع آنها هم دارد که اغلب هتل ها برای سرو نوشیدنی های گران قیمت شارژ اضافه دریافت می نمایند. همچنین مثلاً برای یک لیوان آب میوه یا آب گوجه فرنگی یا کرفس تازه باید شارژ اضافه پرداخت شود. مثلاً در هتل سی لایت، برای یک لیوان آب گوجه فرنگی تازه، مبلغ 9 لیر دریافت می شود.

رستوران های a la carte در هیچ هتلی رایگان نیستند. اما در اغلب هتل ها برای مسافرانی که هفت شب اقامت دارند، یک بار استفادۀ رایگان از یکی از رستوران های a la carte هتل در نظر گرفته شده که باید از پیش رزرو شود. این را هم باید در نظر گرفت که اغلب این رستوران ها برای سرو شام باز می شوند. نکتۀ مهم دیگری که کمتر به مسافران عزیز گوشزد می شود انضباط و دیسیپلین خاص این گونه رستوران ها است که اجازۀ حضور با لباس راحتی (مثلاً لباسی که برای شنا می پوشید) به هیچ وجه نمی دهند و باید مسافر حتماً با لباس رسمی وارد رستوران بشود.

پس از تطبیق نام های وارد شده با اطلاعات پاسپورت کلید الکترونیک اتاق به مسافران تحویل داده شد. اتاقی که وارد آن شدیم یک اتاق سه تخته ( دو تخت استاندارد + یک تخت سفری) بود که چشم انداز دریا داشت. البته ناگفته نماند موقعیت هتل به گونه ای بود که حتی در اتاق هایی که چشم انداز رو به دریا نداشتند باز از زاویه ای دریا دیده می شد. این اتاق در ساختمان اصلی هتل و دارای بالکن بود. نورپرداز آن ملایم و فضای مناسبی برای اقامت سه نفر دارا بود.

 امکانات اتاق

حمام (دارای وان) و سرویس بهداشتی، آیینه و دراور، کمد لباس و safe box ، مبل یک نفره و صندلی برای استراحت در بالکن. یخچال شامل مینی بار رایگان و چایساز و تلفن

در بسیاری از هتل ها برای استفاده از safe box شارژ اضافه دریافت می کنند اما در هتل سی لایت می توان در طول اقامت به طور رایگان از آن استفاده نمود.

این هتل دارای ساحل اختصاصی بوده و با فاصلۀ نه چندان زیادی از ساختمان اصلی هتل قابل دسترسی است. البته مسیر دسترسی به ساحل چون در سراشیبی قرار دارد اصلاً خسته کننده نیست و مسافر می تواند از مناظر اطراف و هوای پاک لذت ببرد.

 سایر امکانات هتل

میز تنیس حمام ترکی رستوران آ لا کارت
بیلیارد استخر روباز اجاره دوچرخه
دارت استخر سرپوشیده Spa
مینی گلف سرسره آبی بار 24 ساعته
کانوئینگ زمین بازی کودکان آمفی تئاتر
سونا نایت کلاب
بدنسازی کلوپ بازی های کامپیوتری

 

 خدمات

اجرای انیمیشن

 پذیرش 24 ساعته

 اتو و خشکشویی

 آرایشگاه

 صرافی

 فروشگاه

 روم سرویس

هتل Sealight  دارای چهار رستوران a la carte است که شامل رستوران چینی، رستوران ایتالیایی، رستوران خوراک های دریایی و رستوران ترکی می باشد. برای استفاده از این رستوران ها باید قبلاً رزرو نمود. مسافرانی که یک هفته در سی لایت اقامت داشته باشند، یک شب به طور رایگان می توانند از یکی از این رستوران ها بهره ببرند. به فاصلۀ کمی از هتل یک مغازۀ کوچک قرار دارد که برخی وسایل ضروری مانند تیغ و ژل اصلاح و … و آب معدنی و تنقلات را می توان از آنجا تهیه نمود. اگرچه این مغازۀ کوچک چیز قابل توجهی ندارد اما وجود آن در نزدیکی هتل برای مسافرانی که در پی صرفه های اقتصادی هستند یک امتیاز به شمار می آید. زیرا قیمت اجناس (مثلاً سیگار) در فروشگاه های هتل به مراتب بیشتر است. با این تفاصیل به نظر من سی لایت مکان مناسبی برای اقامت در کوش آداسی به شمار می آید.

در روز سوم اقامتمان در هتل Sealight به سمت شهر سلجوک رفتیم. دهی به نام “شیرینجه” در فاصلۀ 8 کیلومتری این شهر قرار دارد که به خاطر فراورده های خوراکی بی نظیرش مشهور شده است. در شیرینجه (Sirince) تنوع قابل توجهی از انواع خوراکی ها مانند شراب، راحت الحلقوم، شیرینی جات، چای و دیگر محصولات دیده می شود که برای اکثر توریست ها جالب به نظر می رسد. برای خرید به فروشگاهی رفتیم که محصولات خوراکی و صنایع دستی می فروخت. همین طور که صاحب فروشگاه در مورد کارش توضیح می داد و محصولاتش را توصیف می کرد، لیدر ما صحبت های او را به فارسی برگردان می کرد. در همین حین، یکی از پرسنل فروشگاه، برایمان چای انار شیرینجه را آورد. به چهره اش می خورد روس تبار باشد؛ بنابر این به روسی از او تشکر کردم و او هم به روسی پاسخ گفت “خواهش می کنم”. از لبخندی که به روی لبانش نقش بست دریافتم که از شنیدن زبان مادری احساس دلگرمی کرده است. راستی این را نگفتم که پیش از رفتن به شیرینجه، به فروشگاه مارکا که محصولات چرمی بسیار شیک و خوش دوختی عرضه می کرد رفته بودیم. در آنجا هم یکی از فروشنده ها اسلاو تبار بود و چون روسی به جز چند کلمه نمی دانستم به زبان انگلیسی با هم ارتباط برقرار کردیم و آنجا دریافتم که دیدن یک فروشندۀ خارجی در کوش آداسی چیز غیر منتظره ای نیست! بگذریم؛ تصور می کردم که چای انار حتماً گرم سرو می شود، اما سرد بود و طعم خوبی هم داشت. دوستان و همراهانم به عنوان سوغاتی چند بسته از شیرینی جات فروشگاه را خریدند و سپس برگشتیم سوار اتوبوس شدیم و به سمت هتل برگشتیم. در طول مسیر، لیدرها اطلاعات خوبی دربارۀ کشور ترکیه، شهر کوش آداسی و مناطق مورد بازدید در اختیارمان می گذاشتند و به پرسش های ما به خوبی پاسخ می دادند.